Als klein meisje ben ik begonnen op de manege, maar ik stapte al snel over naar verzorgpaarden. Bosritten maken, springen, zonder zadel rijden en lange wandelingen maken door de stad en de natuur. Een geweldige tijd was dat! Na een aantal jaren begon ik paarden uit te brengen op wedstrijden. En alhoewel ik regelmatig in de prijzen viel, voelde het voor mij niet meer als plezier. Het voelde alsof mijn paard zich afsloot en maar gewoon deed wat ik wilde. Om mij heen zag ik veel frustratie bij ruiters en paarden met stress en ongemak. Is dit nou wat paardenrijden betekende? Dit wilde ik niet meer! Op een gegeven moment maakte ik een aantal enge valpartijen mee. waardoor de angst begon en steeds groter werd. Een aantal jaren lang durfde ik niet meer te rijden, eigenlijk vond ik 'iets' doen met een paard al spannend.
Totdat ik in 2015 Gracia kocht, mijn eerste eigen paard. Zij heeft alles veranderd in mijn leven. Vanwege de uitdagingen die ik met haar had ben ik anders naar paarden gaan kijken. Ik sloeg een nieuwe weg in en er ging een hele nieuwe wereld voor mij open. Ik besloot om diverse opleidingen te gaan volgen om mijn eigen kennis te vergroten over paardengedrag en om aan de slag te gaan met mijn angsten. Ik ontdekte hoe ik andere paardeneigenaren hiermee kon helpen en dat gaf mij direct al zoveel energie. Ik heb aansluitend de opleiding revalidatietraining voor paarden gevolgd, omdat een duurzame training van je paard onwijs belangrijk is om op een gezonde manier met elkaar samen te werken en te trainen. Inmiddels heb ik drie paarden die totaal verschillend van elkaar zijn, maar waar ik een hechte band mee heb. Zij leren mij elke dag om de beste versie van mezelf te zijn. Ik vind het belangrijk dat je weet dat ik mij continue blijf bijscholen, zodat ik jou en je paard op allerlei vlakken verder kan helpen. Je bent namelijk nooit uitgeleerd en het is goed om nieuwsgierig te blijven.